82 yıllık bir yaşamın tam 62 yılı afişlere adanmış ve adanmaya da devam ediyor. Bugüne kadar tam 500 film afişini sektöre kazandırmış bir isim İbrahim Enez. Kendisini Zekeriyaköy'deki atölyesinde ziyaret ettim. Birlikte Yeşilçam'a doğru bir yolculuk yapıp afişlerin hikayelerini ve sektörün zorluklarını konuştuk. Sanat yaşamı boyunca İbrahim Enez'in afişini beğenmeyen yapımcı ya da oyuncu çıkmamış. O bu yaşında hâlâ afiş yapmaya devam ediyor. Düşünebiliyor musunuz, 62 yıl Türk sinemasına adanmış bir ömrün nasıl geçtiğini? Hayran gözlerle bakıyorum ona, çünkü 62 yıl bir mesleği sürdürmek büyük tutku gerektirir. O tutkusundan hiç vazgeçmemiş, sayısız ödülü var ve hâlâ bir tablosu yere düştüğünde içi gidiyor.
'YILMAZ GÜNEY KÜSTÜ'
Birçok yönetmen ve oyuncu; İbrahim Enez'den afiş yapmasını istemiş. Bunlar arasından Yılmaz Güney'in yerinin ayrı olduğunu söylüyor. 20 tane film afişi yapmış Yılmaz Güney'e ama bir gün parasını alamamış, o da afiş yapmayacağını söylemiş. Günler sonra Yılmaz Güney'le karşılaştığında "Nasılsın Yılmaz Ağabey?" diye sormuş "Ben küsüm seninle" cevabını almış. Ancak ortamda bulunan biri, Yılmaz Güney'e İbrahim Enez'in babasının vefat ettiğini söyleyince, unutulmaz sanatçı gidip boynuna sarılmış ve "Seni çok seviyorum" demiş. "Sonra afiş yapmaya devam ettiniz mi?" diye sordum, gülerek "Yok, o istemedi" dedi.
'ŞORAY ELİMİ SIKMADI'
Anlattıklarından en hoşuma giden hikaye şuydu: "Bir gün Türkan Şoray'ın film afişini yapmak için gittim. Türkan Hanım'a elimi uzattım, elini vermedi. Beni 'Elini uzatmasana' diye uyardılar. Ben de 'Neden ama?' diye sorunca 'Sevgilisi burada' dediler. 'Ee Şoray kanunları öpüşmemekti' dedim kendi kendime. 'El sıkmamak da neyin nesi." Sonra hep birlikte gülmüşler. Onun tablolarının peşinde sayısız koleksiyoner var bugün. Fırçasının sevdiği yüzler ise; Türkan Şoray, Yılmaz Güney, Fatma Girik, Şener Şen ve Kemal Sunal.
